Henk: Een jaar of drie geleden ben ik gaan roeien. Bij de revalidatie van Rijndam hing een formulier van het aangepast roeien. Ik heb toen André Klop gebeld om te weten te komen hoe alles in z’n werk ging. André is een oom van mijn vrouw. In het begin heeft hij ook een paar keer mee geroeid.
Hans: Ik ben ongeveer een jaar later gaan roeien, ook via Rijndam.
Misschien omdat we dezelfde beperking hebben werden Henk en ik bij elkaar in een boot gezet en dat klikte. Ad Stegeman is vaak onze stuurman. We kwamen er na een tijdje achter dat ik in mijn jeugd samen met mijn broer een paar keer in de vakantie ben meegevaren met de schoonvader van Henk. Die was schipper op de binnenvaart en mijn oudste broer was matroos bij hem. Wij vonden die reisjes zo mooi dat zowel mijn broer als ik later ook zijn gaan varen.
Henk: We hebben allebei een CVA gehad. In mijn geval was dat een hersenbloeding. Mijn rechterkant is gedeeltelijk verlamd geraakt, ik ben linkshandig.
Hans: Bij mij was het een herseninfarct, er raakte een bloedvat verstopt door een bloedpropje. Ik kreeg ook een rechtszijdige verlamming en ben rechtshandig. Behoorlijk ongemakkelijk dus.
Henk: Ik kan met boordroeien met twee handen de riem vasthouden. Dat is fijn want ik wil mijn rechterarm een beetje actief houden. Met in- en uitstappen gebruik ik de instapbeugel. Vorig jaar tijdens de NAR (Nationale tocht Aangepast Roeien) in Zwolle hadden ze mij ingedeeld in een C4. Ze hebben daar minder voorzieningen dan hier. Er is bijvoorbeeld geen instapbeugel en die boot rolde als een gek heen en weer. Daar kon ik echt niet mee uit de voeten, ik ben toen niet ingestapt.
Hans: Met roeien kan ik alleen mijn linkerhand gebruiken. Als we de insteekhaven op het vlot gebruiken heb ik de beugel niet nodig.|
Henk: Binnen roeien vinden wij allebei niks, als het maar even kan gaan we naar buiten.
Henk: Het fijne aan roeien vind ik het fysiek bezig zijn. En je bent lekker in de natuur. Je gebruikt je hele lichaam: je rug, je armen, je benen. Ik fiets ook bijna dagelijks, ik heb een driewieler en fiets op eigen kracht, maar dat is toch een andere inspanning. Drie dagen per week werk ik. Voor mijn CVA was ik opticien en nu maak ik speciale brillen voor slechtzienden.
Hans: Voor mij is roeien een fijne sport omdat ik dan op het water ben. Als schipper blijft dat natuurlijk trekken. Mijn oudste broer vaart nog steeds, Henk en ik zijn een keer met hem mee geweest. We zijn met de trein naar Regensburg gegaan, daar zijn we aan boord gestapt en mee terug naar Nederland gevaren. Naast roeien zwem ik ook en ik ga twee keer per week naar fitness. Ik heb er niet altijd zin in maar ik ga wel, want het is goed om in beweging te blijven.
Henk: Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik zeg altijd: “Stilstaan is achteruit gaan”.
Interview met Henk Bouman en Hans Buitendijk
Liesbeth Harrewijn, 26 juni 2013
Stichting aangepast roeien Dordrecht 
Stichting aangepast roeien Dordrecht
