Dajaks 2022

Op 22 juni zijn we met een groot aantal wherries vanaf de vaste roeilocatie naar Dajaks geroeid. Dajaks is de Dordtse kajak – en kanovereniging met een haven en clubhuis dicht bij de Kop van het Land. De toegang tot het clubhuis is vanaf Zeedijk 17. De vereniging kenmerkt zich door een vriendschappelijke sfeer en staat open voor bezoek van ons. Daardoor hebben we jaarlijks een mogelijkheid voor een wat langere roeitocht. In hun clubhuis kunnen we lunchen.

Het is altijd een hele organisatie om zo’n tocht mogelijk te maken. Maarten den Outer is daar een specialist in om een heel draaiboek te maken met bootindeling.

Daarbij wordt er ook rekening gehouden met wisseling van roeiers, als dat gewenst is. De stroming op het Wantij moet gunstig zijn, zodat we met de vloedstroom er naar toe kunnen varen en we met de ebstroom terug kunnen. De Ottersluis geeft toegang tot de Nieuwe Merwede, maar die sluis is beperkt in bedrijf. En het weer moet redelijk zijn; geen regen en niet te veel wind, want vooral op de Nieuwe Merwede kan dat behoorlijke golven geven. Dit keer waren de omstandigheden gunstig en moesten we alleen even wachten voor de Ottersluis.

 

 

In de boot waarin ik meevoer zijn alleen de roeiers gewisseld. We voeren met iemand die blind is. Dat bleek voor de betreffende persoon geen beperking te zijn om te kunnen roeien. Hij roeide feilloos! Wij vertelden hem waar we langs voeren. Hij was hier geweest toen zijn zicht nog goed was. Daardoor kon hij zich een voorstelling maken van de omgeving.

 

 

Bij de Dajaks steiger was het een organisatie om iedereen uit te laten stappen en de boten af te meren. In het clubhuis stond de lunch klaar, die over de wal aangevoerd was. Buiten werden pannenkoeken gebakken en het weer liet het toe om buiten te lunchen. Aan het eind van de lunch was er een foto moment. Hieronder staan wat impressies.

 

Op de terugweg was er de mogelijkheid om de kortste route over het Wantij te varen of een wat langere via het Moldiep. De klant is koning en in ons geval koos de blinde roeier voor de route via het Moldiep. Op gehoor en zelfs op reuk, met wat aanvullende opmerkingen over de omgeving, gaf deze andere route ook voor een blinde andere impressies.

Van deze mogelijkheid voor een langere tocht met goede pauze voorzieningen is door veel deelnemers gebruik gemaakt, wat een belangrijk motief is om zoiets jaarlijks te organiseren.

Een kleine historische kanttekening: de haven van Dajaks was tot rond 1870 het verlengde van het Wantij. Tussen 1861 en 1874 is de Nieuwe Merwede gegraven. In verband daarmee is het Wantij afgedamd en is de Ottersluis gebouwd. Zonder die voorzieningen zou het beperkt mogelijk zijn – en in veel gevallen onvoorspelbaar en gevaarlijk – om met onze bootbezetting op het Wantij te roeien.  Door de variabele waterstanden van de rivieren, die door het Wantij verbonden werden, wisselde de stroming sterk in het Wantij. Voor de afsluiting van het Haringvliet versterkten de eb en vloed stromen dit effect, wat extreem sterke stromingen kon geven. Daar komt de naam wan-tij vandaan.